De Tom-Tom
Jaren geleden ging ik met mijn vrouw op vakantie naar Frankrijk. Wij hadden een heel leuk hotelletje geboekt op een hele mooie plek en met een geweldig uitzicht. Het hotel stond bekend om de fantastische menukaart met daarop de meest heerlijke dingen. Wij zouden 2 weken blijven en natuurlijk keken wij er erg naar uit. Mijn vrouw en ik hadden op de landkaart precies gekeken hoe wij moesten rijden. Wij hadden keurig op een blaadje geschreven welke wegnummers wij moesten hebben en langs welke plaatsen wij onderweg zouden komen, zodat er niets mis kon gaan. Op de dag van vertrek waren de koffers ingepakt en ging ik de koffers in de auto inladen. Mijn vrouw had heerlijke broodjes klaargemaakt voor onderweg en met de route beschrijving binnen handbereik gingen wij op weg om heerlijk twee weken als een God in Frankrijk te verblijven. Het weer was heerlijk. Niet te warm en ook zeker niet te koud. Gewoon prima weer om een lang stuk te rijden naar het zonnige Frankrijk.
De reis begon echt zeer voorspoedig. De route beschrijving die wij hadden gemaakt klopte perfect en binnen niet al te lange tijd bereikten wij de Belgische grens. Wij stopten op een parkeerplaats bij de grens en aten een paar lekkere broodjes die mijn vrouw had klaargemaakt. Wij namen lekker even de tijd om uit te rusten van het eerste gedeelte van de reis en om de benen te strekken. Na het nuttigen van de lekkere broodjes gingen wij goed gemutst weer verder met de reis. Dit bleek toch lastig te zijn. Zo moesten wij volgens onze route een stuk richting Gent, maar wij zagen nergens op de borden de naam Gent staan. Wel zagen wij de naam Gank, maar dat is natuurlijk totaal iets anders. Eigenlijk leek het er op dat veel plaatsen die op onze route beschrijving stond gewoon niet op de borden was terug te vinden, maar wij zagen wel allerlei andere plaatsnamen, maar die stonden weer niet op onze beschrijving. Na enige tijd waren wij dan ook volledig de weg kwijt en ik raakte toch enigszins een beetje in paniek. Wij besloten om bij een benzinepomp te stoppen om daar te vragen of men ons de juiste weg kon wijzen.
Bij de eerstvolgende benzinepomp die wij tegenkwamen stopte ik om de weg te vragen. Toevallig stopten wij met de auto achter een kleine bestelauto met een Nederlands kenteken, met daarin twee mannen. De beide mannen leken erg op elkaar maar de een was ouder dan de ander. Het zouden best wel eens vader en zoon kunnen zijn. Ik stapte naar de mannen toe en wij raakten in gesprek. De mannen bleken van Marokkaanse afkomst te zijn en woonden in de buurt van Purmerend. Natuurlijk vertelde ik dat wij uit Purmerend kwamen en op weg waren naar ons vakantieadres in Frankrijk, maar dat wij helaas volkomen de weg waren kwijt geraakt omdat veel plaatsnamen heel anders waren dan op onze route beschrijving stond. De mannen moesten lachen en de ene zei: “Je moet ook niet zo’n ouderwetse zelfgemaakte routebeschrijving gebruiken, je kunt beter je navigatie instellen dan kun je nooit verdwalen”. Ja, ja, zei ik, maar ik heb helemaal geen navigatiesysteem in mijn auto. De mannen keken elkaar even aan en één van hen stelde onze bestemming in op hun eigen Tom-Tom. Hij koppelde vervolgens de Tom-Tom los en gaf die aan mij met de kabel die er nog aan zat. Hij zei: “Weet u wij zijn op de terugweg naar huis en vanaf hier weten wij de weg zelf te vinden”. Hier vandaan hebben wij dus toch geen Tom-Tom nodig, dus neem hem mee en ik weet zeker dat u dan in één keer naar uw bestemming rijd zonder te verdwalen. Hij pakte een briefje en schreef zijn telefoonnummer op. Ik krijg de Tom-Tom wel terug als u weer terug bent in Nederland en hij overhandigde mij het briefje met zijn telefoonnummer. Goede reis en een fijne vakantie zeiden ze en ze reden weg. Ik bleef helemaal verbaasd achter en liep terug naar de auto en vertelde mijn vrouw het hele verhaal wat er was gebeurd. Wat waren wij blij zeg.
Zonder verdere problemen reden wij in één keer door naar onze bestemming zonder weer te verdwalen. Wij vonden de Tom-Tom dan ook geweldig makkelijk. Wij hadden een heerlijke vakantie en waanden ons echt als God in Frankrijk. Wij genoten van het heerlijke weer, het geweldige eten en de prachtige natuur. Veel te snel naar onze zin was de vakantie weer voorbij en werd het tijd om weer richting Purmerend te rijden. Gelukkig was dat met de Tom-Tom die wij mochten gebruiken geen enkel probleem. Zonder ook maar één keer verkeerd te rijden bereikten wij ons huis in Purmerend en was helaas de vakantie weer ten einde. Meteen de volgende dag belde ik het gekregen telefoonnummer om af te spreken dat wij de Tom-Tom zouden komen terug brengen. Wij haalden een mooie bos bloemen en een grote pot met allerlei lekkers en brachten keurig de Tom-Tom weer terug en wij bedankten elkaar uitvoerig. Wij voor het mogen gebruiken van de Tom-Tom en zij voor de mooie bloemen en de pot met lekkers.
Geweldig toch dat er nog mensen zijn die zoveel vertrouwen hebben in volkomen vreemde mensen, dat zij zomaar hun spullen uitlenen en het vertrouwen hebben dat zij de spullen weer terugkrijgen?……………..
